Lieve Broedparel,
Wat ben ik blij om dit gesprek met Francine Oomen met jullie te mogen delen! Je kent haar vast van haar immens populaire jeugdserie "Hoe overleef ik...". In deze reeks voor tieners bespreekt ze grote thema's op haar typische toegankelijke en humoristische manier. Toen ik iets wilde delen over mijn persoonlijke zoektocht naar heling wat extra aangescherpt werd door m’n zwangerschap wist ik dat ik met Francine in gesprek wilde.
Francine is actief op het gebied van persoonlijke ontwikkeling en heling. Ze heeft zich verdiept in Voice Dialogue, een psychologische methode waarmee je verschillende "stemmen" of delen in jezelf leert kennen en met elkaar in balans brengt (en geeft er op 22 en 29 september een workshop over). Een fascinerende en tegelijk hele toegankelijke methode die ik ook sinds januari toepas in therapie bij mijn eigen psychotherapeut. Francine is voor mij een fantastisch voorbeeld van hoe creativiteit en zelfreflectie hand in hand kunnen gaan om persoonlijke en maatschappelijke verandering te bewerkstelligen. Zo ervaarde ik bij het zien van een prachtig interview met Francine in het EO programma de Verwondering waarin ze op persoonlijke en toegankelijke wijze al haar ‘delen’ in beeld bracht. Het summum van de definitie van heling als je het mij vraagt.
Francine over ons gesprek voor Broedparels: “de beste start die kinderen kunnen krijgen is bij een gelukkige moeder (vader/opvoeder). Gelukkig is misschien een te groot woord, want niemand is constant gelukkig, dat zou een saaie en stagnerende boel zijn, maar een ouder die zichzelf (haar/zijn zelven) kan reguleren. Die heus wel eens gekaapt wordt door een deel, maar dat herkent, erkent en begrijpt en daardoor snel het roer weer terug kan nemen. Als een moeder beschikbaar is voor haar eigen (kind)delen, is ze dat ook voor haar kinderen. Zo simpel is het. Zo binnen zo buiten. En goed voorbeeld doet goed volgen. Ik vind dat jij heel goed bezig bent, Nina en mooi dat je dat deelt en daarmee een rolmodel voor je leeftijdsgenoten bent.”
Persoonlijke Ontwikkeling
Rupsje Nooitgenoeg, zo kun je me wel noemen als het gaat om mijn persoonlijke ontwikkeling. Die 100 verschillende vormen van therapie (echt, you name it, I did it: van regressietherapie tot haptonomie, spiegelwerk, truffel- en cacaoceremonies, EMDR, soundhealing, en meer), hebben zeker bijgedragen aan mijn groei maar zo achteraf bekeken voelde het ook een beetje als met los hagel schieten. Af en toe een sessie wat zeker inzicht gaf maar diezelfde inzichten ook weer makkelijk naar de achtergrond verdwenen.
Het afgelopen jaar heb ik het anders aangepakt. Eén therapievorm, elke week. Sinds januari ga ik wekelijks naar mijn psychotherapeut, en zo komen we tot een diepere kern. Alsof dingen nu een context hebben. (Tip: bij de juiste zorgverzekeraar wordt dit, na aftrek van het eigen risico, volledig vergoed!) Eerlijk is eerlijk, het is nog steeds een work in progress maar geduld is een schone zaak bij mij.
Volgens mij gaat heling verder ook niet om het bereiken van een perfect, vredig supermens-zijn of eindstation maar om het juiste beter accepteren van wie je nu bent, in al haar facetten. Het zijn die uitdagende kanten van mezelf en die donkere mentale staten van waaruit ware groei echt kan plaatsvinden. Ik leer wat meer moederen, oftewel liefdevol zorgen voor, over mezelf.
Zwangerschap: Een Uitgelegen Kans voor Heling
Dat we zo tot een kern komen, komt denk ik juist doordat ik zwanger ben. Misschien verbaasd het je, maar ik ervaar deze fases in mijn leven als uitgelezen kansen voor persoonlijke groei en werken aan heling. In de eerste plaats omdat die stortvloed aan hormonen diepgewortelde overtuigingen en patronen sneller aan het licht brengen. De sessies die ik volg zijn intens—maar nooit te intens, daar zorgt mijn therapeut voor. We doen een vorm van opstellingen waarin ik niet alleen verschillende delen van mezelf ‘neerzet’, maar ook personen uit mijn leven. Vanuit die rollen ga ik met hen aan de slag. Deze aanpak is niet alleen inzichtgevend, maar door de intensiteit ook bijzonder effectief.
In de tweede werkt heling tijdens de zwangerschap voor mij, omdat ik het niet alleen voor mezelf doe, maar ook voor het nieuwe leventje in mijn buik. Juist nu meer dan ooit is het de investering waard. Alles wat ik nu oplos geef ik niet onbewust door (en als ik trouwens toch iets doorgeef dan heb ik daar ook vrede mee omdat ik m’n best doe, weet dat ook ik ‘fouten’ maak en dat het allemaal ok is als m’n kinderen dit later bij me terugkoppelen).
Voice-Dialogue: Meerdere 'Ikken'
Een van de technieken die mijn psychotherapeut regelmatig toepast, is voice-dialogue. En wauw, er ging echt een wereld voor me open van binnen. Het idee is dat we niet uit één persoonlijkheid (oftwel 'ik') met één mono-brein bestaan, maar uit meerdere ‘ikken’ die ieder met een andere blik naar de wereld kijken. Iedereen heeft verschillende kanten of subpersonen, elk met hun eigen gewoonten, gevoelens en gedachten. De kunst is om deze verschillende ‘ikken’ te leren kennen.
Zo heb ik bijvoorbeeld een klein meisje in me dat aan het stuur komt te zitten wanneer mensen boos op me zijn, en een rete-perfectionist die vindt dat alles meteen NU opgelost moet worden. Deze verschillende ‘ikken’ leren kennen en omarmen, is eigenlijk de kern van heling. Je leert dat ook de donkere delen er zijn om je te helpen, en je krijgt steeds meer regie over wanneer je ze voor je wilt laten werken in plaats van dat ze jou besturen.
Verwonderen met Francine Oomen
Mijn therapeut wees me op een prachtige aflevering van De Verwondering met bestsellerauteur en illustrator Francine Oomen. Ze legt hierin zo helder en visueel uit hoe voice-dialogue werkt. Francine is bekend van de reeks ‘Hoe overleef ik...’ welke maar liefst negen keer bekroond werd door de Nederlandse Kinderjury! Haar meest recente graphic novel ‘Hoe overleven we?’ gaat over intergenerationeel trauma en heling. Dit thema is extra interessant en relevant rondom het krijgen van kinderen. Francine is altijd openhartig, taboedoorbrekend, en vooral heel persoonlijk, en daarom wilde ik haar zo graag voor deze Broedparels podcast spreken.
Ze is inmiddels zelf een expert op het gebied van voice-dialogue en geeft op 22 en 29 september in Amsterdam twee workshops om zelf met je eigen ‘ikken’ aan de slag te gaan. Hier kun je meer informatie vinden. Hier vind je meer informatie.
Een andere fijne leestip rondom dit onderwerp is: Ik (k)en mijn ikken: ontdek andere kanten van jezelf met voice-dialogue van Karin Brugman, Judith Budde en Berry Collewijn.
Een Staat Van Tevredenheid
Ik begin te geloven dat het mogelijk is: een basis bereiken van waaruit het goed is zoals het is. Een staat van tevredenheid over mezelf en waar ik nu sta. Een fundament van waaruit ik obstakels en uitdagingen met een bepaalde mate van kalmte en wijsheid tegemoet treed. In contact met m’n intuïtie als standaardmodus. Niet perfect, maar wel echt. Tegelijkertijd weet ik dat het nooit een stil staan zal zijn. Ik zal dat ook nooit ambiëren. Volgens Eckart Tolle is het enige echt belangrijke levensdoel van de mens ontwikkeling. Van het onbewuste naar het bewuste, van human-doing naar human-being. Op spiritueel en op mentaal vlak valt er altijd wel wat te leren, en die uitdaging wil ik levenslang wel met mezelf aangaan. Maar wel met deze nuance: werken vanuit het idee dat het al goed is, in plaats van streven naar iets beters. Om in Tolle z’n denkwijze te blijven, in de kracht van het NU (in plaats van te denken dat er een soort redding in de toekomst ligt, of oplossing in het verleden). Maa om dit te kunnen doen is het wel nodig om bepaalde patronen en overtuigingen vanuit het verleden op te lossen en dat is waar ik de afgelopen maanden zo mee bezig ben geweest. Ik ben in ieder geval trots op mezelf, op de weg die ik heb afgelegd waarin ik zoveel over en van mezelf heb geleerd. Eén ding kan ik met zekerheid zeggen: ik ben echt van mezelf gaan houden op een ander niveau.
Liefs,
Share this post